Τα βιβλία ανήκουν στα σχολεία κι όχι στα σκουπίδια

Ένας οδηγός απορριμματοφόρου από την Κολομβία έφτιαξε βιβλιοθήκη για τα φτωχά παιδιά μαζεύοντας βιβλία από τα σκουπίδια

«Τη μέρα που θα γεμίσω την Κολομβία με βιβλία, θα νιώθω σαν τον Οδυσσέα όταν έσωσε την Πηνελόπη και την Ιθάκη», λέει ο Jossé Alberto Gutiérrez με έναν αέρα στωικότητας. Ο 55χρονος έχει αφιερώσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του σε έναν ανώτερο σκοπό. Ονειρεύεται να γεμίσει πάνω από 450 βιβλιοθήκες, σχολεία και κέντρα μελέτης στην Κολομβία με βιβλία που βρίσκει στα σκουπίδια.

«Σώζοντας» βιβλία από τα σκουπίδια, ο «βασιλιάς των βιβλίων όπως τον αποκαλούν στη γειτονιά του, έχει βοηθήσει πάνω από 22.000 Κολομβιανούς σε ευάλωτες, κυρίως αγροτικές περιοχές της χώρας να φανταστούν ένα καλύτερο μέλλον.

Για να μπει κανείς στο σπίτι του πρέπει να περάσει μέσα από έναν λαβύρινθο βιβλίων. Ανάμεσά τους βρίσκει κανείς παγκόσμια κλασσική λογοτεχνία, όπως τον Μικρό Πρίγκιπα, το Όσα παίρνει ο άνεμος και συλλογές του Ισπανού Θερβάντες – όλα βρέθηκαν στα σκουπίδια.

Το έργο του ξεκίνησε από τα τέλη του 1997, όταν ο Gutiérrez ξεκίνησε να εργάζεται ως οδηγός απορριμματοφόρου στην Μπογκοτά. Όσο έκανε την νυχτερινή βάρδια, παρατηρούσε όλο και περισσότερο πόσα παρατημένα βιβλία έβρισκε στα σκουπίδια. Με τη βοήθεια της συζύγου του, αποφάσισε να χτίσει μια βιβλιοθήκη στο σπίτι του που θα ήταν για όλη τη γειτονιά. 10 χρόνια αργότερα έγινε η βάση του εγχειρήματός του και ένα ίδρυμα.

Η “ανακύκλωση” των βιβλίων φέρνει τους ανθρώπους κοντά

Το πρώτο βιβλίο που βρήκε ήταν ένα απόσπασμα της «Άννας Καρένινα» του Τολστόι. Γρήγορα, ακολούθησε ο «Μικρός Πρίγκηπας». Στα σκουπίδια βρέθηκαν επίσης διάφορα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αλλά και πολλά μυθιστορήματα, συλλογές ποιημάτων και διδακτικά βιβλία. Σύντομα, όλη η γειτονιά έμαθε τους θησαυρούς που μάζευε στο σπίτι του. Διάφοροι γονείς του χτυπούσαν δειλά την πόρτα για να ζητήσουν τη συνδρομή του. Ζητούσαν βοηθήματα και σχολικά βιβλία για τα παιδιά τους, καθώς οι ίδιοι δεν μπορούσαν να τους τα παρέχουν.

(Να πούμε εδώ πως στην Κολομβία 27% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική αλλά και πάλι δεν εγγράφεται το σύνολο των παιδιών. Οι αγροτικές περιοχές πλήττονται περισσότερο. Μόνο το 80% των παιδιών της επαρχίας παρακολουθούν. Παρ’ ότι έχουν σημειωθεί βελτιώσεις βάσει των πρόσφατων στατιστικών, το επίπεδο της εκπαίδευσης παραμένει χαμηλό.)

Πλέον, το εγχείρημα έχει επεκταθεί. Λαμβάνουν τηλεφωνήματα από διάφορες περιοχές της χώρας από ανθρώπους που θέλουν να χαρίσουν ή να λάβουν βιβλία. Ύστερα, το ζευγάρι επιλέγει τι θα σταλεί πού. Ανάλογα με την απόσταση, ο οργανισμός είτε θα παραδώσει ο ίδιος τα βιβλία με δικό του όχημα, είτε θα αναζητήσει τον καλύτερο και ταχύτερο τρόπο παράδοσης.

Ο ίδιος καμαρώνει για το επίτευγμά του και κλείνει λέγοντας: «Η πιο πολύτιμη κληρονομιά που μπορούμε να αφήσουμε στα παιδιά μας είναι η παιδεία».

πηγή: enallaktikidrasi.com