Χαλαρή βόλτα στον Λόφο Στρέφη
Αν ο Λυκαβηττός ήταν ο Μπάτμαν, ο λόφος του Στρέφη θα ήταν ο Ρόμπιν. Το άσημο sidekick που βρίσκεται εκεί απλώς για να βρίσκεται. Ή αν είστε φαν των 90’s, θα λέγαμε ότι θα ήταν ο Ιόλαος στο “Hercules”.
Κακόφημο όσο δεν πάει αφού λεγόταν ότι αποτελούσε (αποτελεί;) και “εργαστήριο” παρασκευής φτηνών ναρκωτικών (βλ. σίσα), ενώ οι εγκαταστάσεις του είναι η κατάθλιψη η ίδια. Μπορεί να θεωρείται πνεύμονας πρασίνου, αλλά το πνευμόνι μάλλον ανήκει σε μεσόκοπο θαμώνα πρακτορείου ΟΠΑΠ που έχει καπνίσει τον ίδιο τον καουμπόυ της Μάρλμπορο.
Ας είναι. Εμείς το αγαπάμε γιατί είναι διαφορετικό. Κι εκτός των άλλων, βρίσκεται στην περιοχή των Εξαρχείων.
Παρ’ όλα αυτά, αποφασίσαμε να τον επισκεφτούμε την ημέρα, διότι η αγάπη μας για την ζωή υπερνίκησε την αγάπη για τον καλτ αυτόν λόφο.
Ξεκινώντας, αράξαμε στο μοναδικό μαγαζάκι που υπάρχει εκεί, τον “Εξωστρεφή”. Ένας ωραίος και πολύ χαλαρός χώρος με μια τούμπανη ομελέτα η οποία εξαφανίστηκε ασκαρδαμυκτί.
Ευκάλυπτοι, πεύκα και κυπαρίσσια πλαισίωναν το τοπίο (ορισμένα ήταν και μέσα στον χώρο) ενώ από την άλλη πλευρά δέσποζε ένα παραμελημένο γήπεδο μπάσκετ περιφραγμένο με συρματόπλεγμα. Ενίοτε εκεί να παίζεται και μπάφκετ – έτερο ευγενές σπορ που γίνεσαι μπάλα ο ίδιος.
Λίγο παρακάτω υπήρχε μια παιδική χαρά, η οποία ούτε παιδική ήταν, ούτε χαρά. Παρ’ όλα αυτά υπήρχε κούνια, ή τέλος πάντων ένα λάστιχο που αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του δι’ απαγχονισμού.
Ανεβαίνοντας παρατηρήσαμε και ανθρώπους, που προφανώς ελλείψει στέγης, είχαν κατασκηνώσει εντός του λόφου.
Εγκατάσταση κλειδαμπαρωμένη που δεν ξέρουμε τι ρόλο μπορεί να εξυπηρετούσε.
Μονοπάτι για ρομαντικούς περιπάτους (μπορεί και όχι).
Come on Morty, in and out – twenty minute adventure!
Εδώ ενδεχομένως να έκανε τα πειράματα ο παππούς Ρικ, της προηγούμενης φωτογραφίας.
Η κορυφή του λόφου, μπορεί να μην βρίσκεται σε υψόμετρο Λυκαβηττού, ωστόσο έχει πολύ ενδιαφέρον καθώς βλέπουμε την Αθήνα και από μια διαφορετική ματιά.
Προς Λυκαβηττό – ο δρόμος που φαίνεται να ενώνει τους δύο λόφους είναι η Τσιμισκή.
Προς τα Τουρκοβούνια και τον οικισμό Παπανδρέου που έχουμε δει σε παρόμοιο αφιέρωμα.
Και προς Ακρόπολη για το moneyshot.
Κατεβαίνοντας περάσαμε από το κλειστό γυμναστήριο του Στρέφη όπου αγωνίζεται και ο Αστέρας Εξαρχείων, ενώ παρά τον οργασμό του τσιμέντου, ορισμένα σημεία ήταν σαν ρωγμές μέσα από τις οποίες μπορούσε να “κρυφοκοιτάξει” κανείς μια διαφορετική πόλη.
Οι γάτες πάντως, φανερά συγκλονισμένες από την θέα, αποφάσισαν να αράξουν λίγο τη γούνα τους στα πέριξ.
