Αθηναϊκές Στοές του σήμερα
Κλεφτές ματιές μέσα από τις χαραμάδες μιας μεγαλούπολης
Οι επισκέπτες τους; Περαστικοί. Περαστικοί και τυχαίοι. Κανενός προορισμός δεν είναι μέσα σε στοά. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Θα μπεις στις στοές “για να βγεις απ’ την άλλη”. Θα μπεις “για να κόψεις δρόμο”. Γιατί η επόμενη στροφή είναι αρκετά μέτρα μακριά. Και αν μια στοά έχει την τύχη να αποτελεί πέρασμα μεταξύ πολυσύχναστων δρόμων, έχει καλώς. Κρατιέται ακόμα στη ζωή, έστω και αν οι περαστικοί της την χρησιμοποιούν ευκαιριακά, σαν φλερτ της μιας βραδιάς που την επόμενη μέρα το έχεις ήδη ξεχάσει.
Υπάρχουν όμως και στοές που μοιάζουν με αδειανά κουφάρια. Εμπορικοί δρόμοι που κάποτε έσφιζαν από ζωή. Χωνευτήρια ετερόκλητων ανθρώπων γεμάτα φωνές, γέλια και την αδιάκοπη βαβούρα της πόλης. Τώρα, έχουν μεταμορφωθεί σε ξεχασμένες γωνιές με ρολλά διχτυωτά εκατέρωθεν, εν είδει ιστών αράχνης. Μόνο οι επιγραφές με λέξεις και γραμματοσειρές παλιάς ελληνικής ταινίας έχουν απομείνει να θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν τους – “Καθρέπται”, “Νεωτερισμοί”, “Σιγαρέττα”.
Τα χτυπήματα; Αλλεπάλληλα. Οικονομική κρίση, μαρασμός του κέντρου, έξαρση της εγκληματικότητας. Κι όμως, παρά τις αντιξοότητες, οι στοές αρνούνται πεισματικά να παραδοθούν στη λήθη. Έχουν κάτι να δείξουν; Ναι, για όποιον θέλει να δει.
Αν μέχρι πρότινος τις προσπερνούσες περιφρονητικά, στάσου λίγο και κοίτα γύρω σου. Το θέαμα μπορεί να σε εκπλήξει.
Στοές πέριξ της Ομόνοιας
Στοά Λυκούργου – Πειραιώς
Από τις στοές που παραμένουν ακόμα ενεργές με πλήθος μικροκαταστημάτων. Συνδέει την Πειραιώς με την οδό Λυκούργου και εκ πρώτης όψεως δεν παρουσιάζει καμία ιδιαιτερότητα.
Φαινομενικά όμως μόνο. Καθώς αν κάποιος περπατήσει στο μέσο της στοάς και κοιτάξει προς τα πάνω, θα αντικρύσει ένα άκρως επιβλητικό θέαμα.
Στοά Τρικούπη (Πλ. Ομονοίας)
Πόσες φορές άραγε έχουμε διασχίσει τη συγκεκριμένη στοά για να βγούμε Πατησίων;
Στοά Φέξη (Βερανζέρου και Γλάδστωνος)
Γνωστή για τα ηλεκτρονικάδικα. Αρκετοί χώροι, ωστόσο, έχουν ερημώσει.
Στοά Σαντίκου (Βερανζέρου)
Εντός μικρών και φαινομενικά ασήμαντων στοών σαν την παρακάτω, θα βρεις συνήθως επιχειρήσεις αγοράς χρυσού, ενεχυροδανειστήρια και άλλα δημιουργήματα της κρίσης. Σαν να ντρέπονταν για την ύπαρξή τους και ήρθαν να κρυφτούν στις σκοτεινές αυτές γωνιές της Αθήνας.
Στοά Έβδομης Τέχνης (Ακαδημίας)
Στοά με κινηματογραφικό ενδιαφέρον και θεματολογία.
Στοά ΦΙΞ (Εμμ. Μπενάκη)
Στοές Πανεπιστημίου και Σταδίου
Κατευθυνόμενοι προς Πανεπιστημίου και Σταδίου θα βρούμε πιο κομψές και καλοδιατηρημένες στοές όπως η παρακάτω:
Στοά Κοραή & Στοά Αθήναι (Πλ. Κοραή)
Ουσιαστικά πρόκειται για δύο στοές ενωμένες μαζί. Η αρχή γίνεται από την στοά Κοράη η οποία ξεκινά από την Πλ. Κοραή και το περίφημο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής που αποτέλεσε τόπο βασανιστηρίων κατά την κατοχή.
Διασχίζοντάς την, μας περικυκλώνει η έντονη μυρωδιά του ποπ-κορν και του λιωμένου βουτύρου. Κάποια προβολή θα έχει στον κινηματογράφο “Άστορ” εντός της στοάς.
Προχωρώντας, βγαίνουμε στην Πανεπιστημίου μέσω της Στοάς Αθήναι:
Στοά Νικολούδη (Πανεπιστημίου)
Υψηλή αισθητική στην Στοά Νικολούδη.
Δυστυχώς, τα έργα στο βάθος, χαλάνε λίγο το σκηνικό της κομψότητας.
Στοά Αρσακείου (Πανεπιστημίου)
Ομοίως και εδώ. Οι εργασίες υποβαθμίζουν την αισθητική και δεν μας επιτρέπουν να μπούμε στα ενδότερα της στοάς. Μπορείτε, όμως, να δείτε πως ήταν προηγουμένως.
Στοά Ορφανίδου (Σταδίου)
Στοά Πεσμαζόγλου (Πανεπιστημίου & Πεσμαζόγλου)
Στοά Θεοφιλάτου (Αριστείδου)
Στοά Ανατολής (Αριστείδου)
Στοά Πάπου-Δημητρακοπούλου (Σοφοκλέους)
Στοές πλησίον Πλ. Συντάγματος & Ιστορικού Κέντρου
Στοά Πετροπούλου (Ρόμβης)
Στοά Καλλιγά (Καραγιώργη Σερβίας)
Κλασική παράκαμψη από Πλ. Συντάγματος για Σταδίου.
Στοά Εμπόρων (Βουλής)
Κλείνοντας, μπαίνουμε στην Στοά των Εμπόρων, χαζεύουμε τις επιγραφές και παίρνουμε μια καλή γεύση από παλιά Αθήνα.
Αν είσαι Αθηνέζος, πιθανόν να εκτίμησες το αφιέρωμα. Καλύπτεις, άραγε, και άλλα χαρακτηριστικά ενός γνήσιου Αθηνέζου; Μπορείς να δεις εδώ!