2600 Hertz : Πως οι “phreakers” χάκαραν τα τηλέφωνα με έναν ήχο

 

 

Όλοι ξέρουμε τους Hackers.

Είναι αυτοί οι μυστήριοι αντικοινωνικοί τύποι με την κουκούλα που κάθονται μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή.

(διότι εάν δεν φοράς κουκούλα όταν εξαπολύεις επιθέσεις, τότε σε βρίσκουν αμέσως – όλοι το ξέρουν αυτό)

Πριν όμως την διάδοση των υπολογιστών, οι αντίστοιχοι μυστήριοι τύποι λέγονταν “Phreakers”.

Ο όρος είναι συνδιασμός των λέξεων “phone” και “freak” γιατί οι συγκεκριμένοι τυπάδες κατά τις δεκαετίες ’70 και ’80, χακάρανε τηλέφωνα.

Μπορούν όμως να χακαριστούν τα τηλέφωνα;

Και όμως! Εάν κάποιος είχε τις τεχνικές γνώσεις ή είχε λίγο μπλα-μπλα, μπορούσε από το να κάνει μια υπεραστική κλήση χωρίς να χρεωθεί μέχρι και να κρυφακούσει συνομιλίες τρίτων.

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τον απίθανο τρόπο που οι phreakers μπορούσαν να καλέσουν τον θείο τους που ήταν δυο πολιτείες μακριά χωρίς να πληρώσουν τίποτα. Τζαμπέ δηλαδή. Μόνο με έναν απλό ήχο!

 

Πως λειτουργούσαν οι γραμμές

Εάν καλούσα εγώ τον φίλο μου τον Γιώργο που μένει δυο τετράγωνα παρακάτω, η κλήση θα παρέμενε μέσα στο τοπικό δίκτυο τηλεφωνίας οπότε η χρέωση θα ήταν η συμβατική.

Εάν όμως ο φίλος μου έμενε στην άλλη άκρη της χώρας, τότε η κλήση θα έφευγε, ας πούμε, από το τοπικό δίκτυο και θα μεταφερόταν σε μια κεντρική γραμμή (trunk line) η οποία συνδέει τα τηλεφωνικά κέντρα των δύο περιοχών. Το τηλεφώνημά μου πλέον θα θεωρούταν υπεραστικό και θα είχε, όπως είναι λογικό, πιο επιβαρυμένη χρέωση.

Πηγή: https://www.sciencedirect.com/topics/computer-science/telephone-system

Πως παρέκαμψαν οι phreakers αυτόν τον περιορισμό;

Αρχικά, καλούσαν έναν αριθμό χωρίς χρέωση (στην Αμερική ξεκινούν από 1-800). Οποιονδήποτε.

Ανακάλυψαν, λοιπόν, ότι ενώσω ήταν στην γραμμή, εάν με κάποιον τρόπο αναπαρήγαγαν στο ακουστικό έναν ήχο συγκεκριμένης συχνότητας, συνέβαινε κάτι μαγικό. Η κλήση μεταφερόταν αυτόματα σε μία από τις κεντρικές γραμμές (trunk lines) και το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να πληκτρολογήσουν τον επιθυμητό αριθμό. Πλέον, μπορούσαν να κάνουν υπεραστικά τηλεφωνήματα χωρίς καμία απολύτως χρέωση!

Ο ήχος αυτός έπρεπε να έχει συχνότητα ακριβώς 2600 Hz και ακουγόταν κάπως έτσι (προσοχή στα αυτιά σας):

 

 

Πως μπορούσε όμως κάποιος να αναπαράγει τον ήχο αυτό;

Για αυτήν την δουλειά υπήρχε μια συσκευή που λεγόταν blue box και έβγαζε ακριβώς τον ήχο αυτόν.

Υπήρχαν ωστόσο και άλλοι τρόποι. Λένε ότι κάποιοι ιδιαίτερα ταλαντούχοι, μπορούσαν να βγάλουν αυτόν τον ήχο με το στόμα τους. Σφυρίζοντας δηλαδή.

Υπήρχε όμως και άλλη μέθοδος που έχει σχέση, όχι με μπλε κουτί, αλλά με ένα κουτί… δημητριακών!

Στην Αμερική, εκείνη την εποχή, κυκλοφορούσαν κάτι δημητριακά για παιδιά που ονομάζονταν “Captain Crunch”. Στα δημητριακά αυτά, για ένα χρονικό διάστημα έδιναν δώρο μια παιδική σφυρίχτρα. Όπως σωστά μαντέψατε, η σφυρίχτρα αυτή, κατά μια διαβολική σύμπτωση, όταν την χρησιμοποιούσε κάποιος, παρήγαγε ήχο στην συχνότητα των 2600 Hz!

Πηγή: https://sites.psu.edu/thedeepweb/2015/09/17/captain-crunch-and-his-toy-whistle/

Που να το ήξεραν οι παραγωγοί του ότι ένα αθώο παιχνιδάκι για παιδιά που έδιναν δώρο σε κάθε κουτί δημητριακών, θα γινόταν ένα εργαλείο στα χέρια των phreakers.

Μάλλον δεν το ήξεραν ούτε αυτοί, ούτε κανείς άλλος. Μέχρι που το ανακάλυψε ο John Drayper, γνωστός στους κύκλους των phreakers με το ψευδώνυμο “Captain Crunch” έκτοτε.

Πηγή: https://www.wikiwand.com/en/John_Draper

Άλλες αναφορές

Αν έχετε ακούσει για ένα χακεράδικο περιοδικό με τίτλο “2600” το οποίο κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα, πλέον ξέρετε πως πήρε το όνομά του.

Επίσης, αξιοσημείωτο είναι ότι ένας από τους πιο διαβόητους χάκερ, ο Kevin Mitnick, έκανε τα πρώτα του βήματα παραβιάζοντας συστήματα τηλεφωνίας. Τότε, μάλιστα, που υπήρχε άγνοια και οι χάκερς ήταν κάτι σαν δαίμονες, υπήρχε η παραφουσκωμένη φήμη, ότι μπορούσε να προκαλέσει πυρηνική καταστροφή με ένα μόνο σφύριγμα στο ακουστικό ενός τηλεφώνου. Αυτό φυσικά δεν ίσχυε, αλλά έχει την βάση του στην συγκεκριμένη τεχνική.

 

Facebook Comments