Πόσο ασφαλής είναι μια επίσκεψη στο Τσέρνομπιλ σήμερα;
Όχι, μάλλον δεν χρειάζεται να βγάλετε την αντιπυρηνική στολή από την ντουλάπα σας
Ήταν 26 Απρίλη του 1986 όταν συνέβη τραγωδία στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ. Το πυρηνικό νέφος εξαπλώθηκε, κατά κύριο λόγο, στην Βόρεια Ευρώπη, αλλά το τραγικό συμβάν επηρέασε και την καθημερινότητα των Ελλήνων. Προσεκτικό πλύσιμο φρούτων, εκτρώσεις και κλείσιμο των παραθύρων για να μην μπει η ραδιενέργεια – κάποια από τα “μέτρα” που ίσως ξυπνήσουν μνήμες στους παλιότερους.
Εάν όχι – παρακάτω τα δημοσιεύματα του Ελληνικού Τύπου για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι:
Πηγή: https://dailymedia.gr
Πηγή: https://dailymedia.gr
Από τότε έχουν περάσει 33 χρόνια. Ο αντιδραστήρας 4 καλύφθηκε έκτοτε από δύο τεράστιες “σαρκοφάγους” – μία από μπετό το 1986 και μία ατσάλινη το 2016 που έχει σκοπό να τον κρατήσει σε καταστολή για 100 ακόμα χρόνια.
Το Τσέρνομπιλ ξανά στην επικαιρότητα
Κι εκεί που το θέμα φαίνεται να είχε θαφτεί μια για πάντα μαζί με τον μοιραίο αντιδραστήρα, το ενδιαφέρον για το εγκαταλελειμμένο σοβιετικό εργοστάσιο αναζωπυρώθηκε σχεδόν εν μία νυκτί, οδηγώντας πολλούς να επισκεφτούν το “Πρίπγιατ” της Ουκρανίας, την πόλη φάντασμα κοντά στο πιο γνωστό μας Τσέρνομπιλ, που φιλοξενούσε τις πυρηνικές εγκαταστάσεις και τις κατοικίες όπου διέμεναν οι οικογένειες των εργατών.
Αφορμή είναι η νέα τηλεοπτική σειρά του HBO – “Τσέρνομπιλ”, η οποία έχει κάνει θραύση και στην οποία μάλιστα πρωταγωνιστεί και ο.. Παύλος Κοντογιαννίδης:
Πόσο ασφαλής όμως είναι μια επίσκεψη στο Τσέρνομπιλ τη σήμερον ημέρα;
Τι επίδραση μπορεί να έχουν στον οργανισμό οι τεράστιες ποσότητες ραδιενέργειας που απελευθερώθηκαν πριν 33 χρόνια, όταν τα ραδιενεργά στοιχεία χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να εξαλειφθούν;
Κατ’ αρχήν, η πρόσβαση στην ζώνη υψηλής επικινδυνότητας ακτίνας 30 χιλιομέτρων, επετράπη από τις Ουκρανικές αρχές μόλις πριν 10 χρόνια. Η πρόσβαση όμως δεν είναι εντελώς ελεύθερη και υπάρχει λόγος γι’ αυτό.
Όπως είπαμε, προκειμένου μια περιοχή να χαρακτηριστεί απόλυτα ασφαλής σε ότι αφορά την εκπομπή ραδιενέργειας, θα πρέπει να περάσουν αρκετά χιλιάδες χρόνια. Η ποσότητα ραδιενέργειας στο Τσέρνομπιλ βέβαια, έχει μειωθεί σημαντικά, αλλά δεν έχει εξαλειφθεί εντελώς.
Υπάρχουν ακόμα σημεία, όπως το “νεκροταφείο” των οχημάτων και τα ενδότερα του εργοστασίου, στα οποία υπάρχει συγκεντρωμένη ραδιενέργεια σε υψηλές ποσότητες και αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να επισκεφτεί κανείς το Τσέρνομπιλ μόνος του. Η επίσκεψη μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την επίβλεψη ξεναγού ο οποίος γνωρίζει να αποφύγει τα σημεία αυτά κι έτσι να κατουράτε χωρίς να φωσφορίζετε στο σκοτάδι. Υπάρχουν διάφορα γραφεία που οργανώνουν τέτοιου είδους ξεναγήσεις και μάλιστα κατά την ξενάγηση προμηθεύουν τους τουρίστες και με μετρητή ραδιενέργειας!
Πηγή: https://thriftynomads.com
Ραδιενέργεια, ποσοστά και επιπτώσεις στην υγεία
Για να γίνουν αντιληπτά τα μεγέθη, αν χρησιμοποιήσουμε τα millisievert (mSv) ως μονάδα μέτρησης της ραδιενέργειας, τότε στο Τσέρνομπιλ θα εκτεθούμε σε περίπου 0,13 – 2,5 mSv, όση ακτινοβολία δηλαδή θα λαμβάναμε, αν κάναμε μια αξονική εγκεφάλου ή ένα υπερατλαντικό ταξίδι όπως φαίνεται και στον πίνακα:
Χαρακτηριστικά, οι εργάτες που έσπευσαν στο σημείο μετά την καταστροφή του αντιδραστήρα, εκτέθηκαν σε επίπεδα ραδιενέργειας που κυμαίνονταν από 8.000 – 16.000 mSv. Ισοδύναμα, δηλαδή, με την ακτινοβολία 80.000-160.000 ακτινογραφιών.
Εφόσον, λοιπόν, παραμείνει κάποιος στην πεπατημένη, η έκθεση στη ραδιενέργεια είναι τόσο μικρή ώστε μια ολιγόωρη εκδρομή να μην καθίσταται καθόλου επιβλαβής για την υγεία. Άλλωστε, και στην αρχή και στο τέλος της ξενάγησης πραγματοποιείται ένας τυπικός έλεγχος από τις αρχές για τα επίπεδα ραδιενέργειας στον οργανισμό. Για παν ενδεχόμενο.
Οπότε μάλλον είναι πιο επικίνδυνο να πέσετε σε έναν από τους πολλούς/πολλές.. “influencers” που έσπευσαν στην περιοχή(και τη μόλυναν με την παρουσία τους), παρά να γίνετε Mutant.
